"1937: "5 maart naar Noordwijk aan zee om Jan van Kan te spreken, die al lang lijdt aan spierontsteking of reumatiek of wat ook. Ik vind hem als een oude man zittend in een stoel. Hij begint al gauw over het geval te Zandvoort te spreken en is dan aangedaan en is niet uitgepraat over Tom. "Wees dankbaar dat je zo'n jongen hebt. We hoorden 't om 8 uur door de radio. Ik lag in bed. Laat me er uit. Wat is het. Goddank is De Booy behouden. Toen kwam de een na de ander, allemaal mensen van de reddingboot, of we 't wel gehoord hadden. Goddank, zeiden ze allen, De Booy is niet verdronken. Ja ze houden allemaal erg veel van je jongen, 't is eigenlijk te gek. Alleen Simon Verloop, de communist, die zegt dan 'De Booy is niet Onze lieve Heer'. En 't is overal zo langs de kust. Ik ben daar geweest te Egmond na de Drenthe, daar zaten die kerels allemaal dronken in dat kroegje, maar ze waren allemaal vol lof over De Booy. En de meisjes zeggen: Ik wou dat ik zo'n knappe jongen kreeg. Ja, je moet dankbaar zijn dat je zo'n jongen hebt. Toen hij [Tom de Booy] me kwam opzoeken liepen de tranen over z'n wangen. Ik dacht, is dat nu een verhouding van een meerdere tot z'n mindere." Z'n dochter Johanna was bezig in de kamer en mij trof de eerbiedige wijze waarop ze hem toesprak. Z'n vrouw magerder nog dan vroeger. Ze staan erop dat ik een visje blijf eten en ik doe het ook na eerst een bezoek te hebben gebracht aan de slagerij van Van den Berg, die gehuwd is met Leentje Cramer, de dochter van Cramer die in l9l9 omkwam met de reddingboot bij de KW 47. Deze slagerij, die dus is gekocht met de f 900.- die Leentje ontving, zag er netjes uit en ze hebben er een behoorlijke boterham van. Arie van Kan wijst mij hoeveel de kust bij Noordwijk is afgeslagen bij de storm in December. Dit is 8 meter en het doet dan weer denken dat deze storm wel iets heel bijzonders is geweest."
1939: "Gisteren 13 januari naar Noordwijk en daar in de kamer van de burgemeester afgerekend met Hellenberg, die 21 jaar is geworden en die daarom in het bezit komt van zijn deel van het Fonds Ramp Noordwijk 24 november 1919. Het is van f 3800 aangegroeid tot ruim f 10.000 in 20 jaar. Daarna naar Noordwijk aan zee en in de bazar van Jan van Kan zaliger zijn zoon Arie ontmoet met z'n vrouw, Hij was juist klaar met de balans, zei hij, zag er niet uit als iemand die met een balans is bezig geweest, daar hij aan het smeden was geweest, dus geheel onder de olie en roet zat. Aardig om te zien hoe hij brieven van z'n vader altijd bij zich draagt, ook een briefje van mij aan Jan van Kan.
Mooi gezicht op de zee. Een achttal schelpenvissers aan het werk met hun karren."
Mooi gezicht op de zee. Een achttal schelpenvissers aan het werk met hun karren."
